Ik en al mijn eigenaardigheden, zijn ontstaan door de dingen die ik heb meegemaakt en heb beleeft. Dit is mijn pad geworden door de keuzes die ik gemaakt heb. Door de situaties waar ik mij in stort. Je bent wat je denkt. Je leeft je leven door de keuzes die je maakt. Die maak je door wat je in je leven geleerd hebt van anderen. Ook door de mening van anderen. Wat wil je zelf?
Mijn verhaal begint als eerste dochter van mijn ouders. Als ik 6 jaar ben bestaat mijn gezin uit mijn vader, een harde werker die een eigen bedrijf heeft met continu-diensten, mijn moeder een liefhebbende vrouw die haar leven aan de kinderen wijdt en 2 broertjes die niet altijd zitten te wachten op een zus die graag met poppen speelt. Ja, toen al bleek dat zorgen in mijn bloed zit. Ik heb een fijne jeugd. Op school meestal wel iemand om mee te spelen en scoor vrij gemiddeld met de cito-toets. Mijn tienerjaren heb ik als geweldig ervaren. Tuurlijk was ik wel onzeker en was het niet altijd lang leve de lol, maar ik heb een leuke tijd gehad. Aan het einde van mijn tienerjaren ontmoet ik de man waar ik nu al meer dan 17 jaar mee samen ben. Inmiddels hebben we lief en leed met elkaar gedeeld en we hopen dat nog vele jaren te doen. Na het kopen van een appartement, het verkopen en de aankoop van een gezinswoning, wonen we heel tevreden in een klein dorpje in de randstad. We hebben 2 zoons en over het algemeen genieten we van elkaar en het leven.
Op werkgebied heb ik, na de opleiding kraamzorg, 12 jaar op een kinderdagverblijf gewerkt. Daar heb ik heel wat cursussen over opvoeden, omgaan met ouders en ontwikkeling van kinderen, gevolgd. Ook ben ik de opleiding voor onderwijsassistent begonnen. De stage in groep 3 vond ik erg leuk. Maar er kwam een kadootje aan. Ik was zwanger! Al snel kreeg ik heupproblemen waardoor ik niet meer voor de klas kon staan. Ik ben gestopt met de opleiding. Later bleek ik ook het HELLP-syndroom te hebben. Werken op het kinderdagverblijf bleef ik wel doen. 3,5 jaar daarna kwam er nog een kadootje. De tweede zoon werd geboren. Na 12 jaar werken op het kinderdagverblijf was het voor mij genoeg. Tijd voor een nieuwe uitdaging. Ik ben op eigen benen gaan staan en ben kinderen thuis op gaan vangen. Mijn eigen gastouderopvang Op-Honk.nl. Zo kon ik mijn passie uitvoeren zonder mijn eigen kinderen weg te hoeven brengen en kon ik ook kinderen vanuit de pleegzorg nog opvangen. Ik vond het een hele leuke tijd. Het was altijd druk maar gezellig in huis. Na bijna 4 jaar ben ik er mee gestopt. Alle voordelen hebben zijn nadelen. Het was tijd om weer buitenshuis te gaan werken. Zo kwam ik terecht in de zorg voor gehandicapten met gedragsproblematiek. Wat heb ik daar veel geleerd. Van het juist begeleiden tot het omgaan met een team dat nog wel wat groei kon gebruiken. Ook hier heb ik de ene cursus na de andere gevolgd. Ik ben zelfs de opleiding maatschappelijke zorg gaan volgen. Maar na dik 2 jaar alles gegeven te hebben, kon ik niet meer. Ik moest stoppen om gezondheidsredenen. Ik heb mezelf niet goed verzorgd en niet geluisterd naar mijn lichaam waardoor ik mezelf te veel had uitgeput.
Tijd voor een pas op de plaats. Ik heb mijn baan opgezegd en ben naar een haptonoom gegaan. Hij heeft me laten inzien dat ik goed voor mezelf moet zorgen om voor andere te kunnen zorgen. Hij stelde me de vraag “Wat wil je echt?”. Hij heeft me enorm geholpen.
Nu heb ik me volledig gestort op de pleegzorg en ik wil er zijn voor mijn eigen gezin. Dat is wat ik echt wil. Dat is waar mijn avontuur verder gaat.